Борҳо хиёнат дидаю бахшидаам. Охир, инсон бояд ҳамеша бахшанда бошад, набахшидани гуноҳи кас аз хислатҳои хуби инсонӣ нест, аз ин рӯ, кӯшиш мекунам, ки гуноҳ ва ё хиёнати онеро, ки нисбат ба банда раво мебинад, ба дил нагирам, бубахшамаш. Читать далее…
Filed under: Сарояндаҳои Тоҷикистон, ПАРВИН ЮСУФӢ